Sirikan Kang Perlu Ing Dalem Kasutapan - Pustaka Radja Mantrayoga Bagian 8 ~ piwulang jawi

illustrasi

VIII
SIRIKAN SIRIKAN KANG PRELU ING DALEM KASUTAPAN

Ing dalem sasuwene wong nglakoni tapa iku prelu banget kudu migatekake marang sirikane, kayata : wedi, napsu, sengit, semang semang, lan drengki.

Rasa “wedi” iku sawijining pangrasa kang luwih saka angel panyegahe. Manawa isih kadunungan rasa wedi ing dalem atine, wong ora bakal bisa kasembadan apa kang disedyakake. Kalawan “rasa wedi” iku atining wong dadi keder engetan dadi bingung lan andadekake wong dadi ora bisa anduweni budi daya apa apa.

Sajrone nglakoni tapa utawa salagine ngumpulake kekuwatan gaib, atining wong iku mesthi kudu tetep tentrem lan ayem sanadyan ana kadadeyan apa wae. Manawa atine wong iku nganti gugur, kasutapan uga dadi gugur lan kudu lekas miwiti maneh.

Gegeman kalawan wadi sakehing ilmu gaib kang lagi pinarsudi, luwih becik murih nyataning kasakten tinimbang karo susumbar kalawan kuwenthos kaya kenthos.

“Napsu” iku andadekake tanpa dayane kekuwatan batin.

“Semang semang” iku andadekake ati kang peteng ora padhang terang.

“Sengit utawa drengki” iku uga dadi mungsuhing kekuwatan gaib.

Wong kang lagi nindakake katamtuwan-katamtuwan ing dalem kasutapan kudu kalawan ati kang sabar, anteng, lan tetep.

Patrape badan kang kaku lan kau utawa kagugupan kudu diadohake.

Aja sok singsot.

Aja duwe lageyan sok nethek-nethek kalawan driji tangan marang meja kursi utawa papan liyane.

Aja ngentrok entrokake sikil munggah mudhun.

Aja sok anggigiti kukuning dariji tangan.

Aja mencep mencepake lambe.

Aja molahake lidhah lan andilati lambe.

Aja narithilake kedheping mata.

Ngedohna sakehing saradan utawa bendana kang ora becik kayata glegak glegek, molah molahake sirah, kukur kukur sirah, ngangkat pundak, lan liya liyanesabangsane saradan kabeh. Satemene perlu banget nyirnakake kekarepan “drengki” luk wit ngrasaning karep drengki iku banget nindhih marang dhiri pribadi.

Apa maneh “drengki” iku kaya anggawa sawijining pikulan abot kang tansah nindhes marang dhiri lan sarupa ana barang atos medhokol kang angganjel pulung ati.

“Drengki lan meri” iku mung anggawa karugiyan bae tumrap kita, ora ana gunane sathithik thithika. Kodrat alam wis atamtokake yen sakehing kekuwatan gaib iku bisa dadi entek lebur marang sajroning drengki lan meri iku.

Salawase wong isih anduweni pangrasaning karep meri iku ora bakal bisa tumeka kamajuwane tumrap dunya prabawaning gaib.